بدان كه
  زبان « دَرِ حِكمت » است،
  هرگاه،  در را خراب ساختى در مى‏ آيد به خانۀ تو كسى  كه تو نخواهى،
  و هرگاه،  در را محافظت نمودى، خزانه را محافظت مى‏ توانى كرد،
  و [انسان] چون مالكِ لسانِ خود شد
  اگر سخنِ خود را رواج ديد مى‏ گويد،
  اگر نه، خاموش است؛
  و اگر او را به سخن آرد
  كسى كه ارادۀ دين‏ شناسى داشته باشد،
  هر چه گويد از روى اجتهاد مى‏ گويد،
  و اگر سَفيهى او را به سخن آرد،
  خاموش مى‏ باشد.